بی گمان و بدون هیچ تردیدی، بزرگترین ستمی که بعد از رحلت رسول خاتم(ص) بر پیکره امت اسلامی و بلکه بر تمام جهانیان وارد شد، محروم شدن انسان ها از ولایت حقه الهی امیر المؤمنین(ع) بود. این مسئله منجر شد اشخاصی که هیچ شایستگی لازم برای اداره جامعه اسلامی نداشتند، روی کار بیایند و نتیجه آن، مشکلات بزرگی بود که تاکنون نیز گریبان جوامع اسلامی و انسانی را در برگرفته است.

امیرالمؤمنین(ع) به این مهم، نیک آگاه بود و کوشید که این انحراف از آغاز اصلاح شود ولی متأسفانه شد، آنچه نباید می شد. مهمترین یاور آن حضرت در این برنامه، فاطمه(س) بود. این همراهی و حمایت اولین حامی ولایت، ارزان تمام نشد و به ستم های جانخراشی انجامید که به رئوس آن اشاره می شود.

شایان ذکر است که به این مطالب که در قالب مصیبت می آید، علاوه بر منابع تاریخی و حدیثی شیعه، منابع مهمی از عامّه همچون طبری، ابن سعد، ابن قتیبه، ابن عبدالبرّ، مسلم بن حجّاج، ابن ابی شیبه، ابن عبدربّه و.... تصریح کرده کرده اند.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: